Formalisering van informele zorg. Over de rol van gebruikelijke zorg bij toekenning van professionele zorg
Dit signalement gaat in op de de gevolgen van het formaliseren van informele zorg. Voor de zorgverlener, de zorgontvanger en voor de kwaliteit van de zorg.
Aanleiding
Sinds 2003 neemt het Protocol Gebruikelijke zorg een belangrijke plaats in bij de toekenning van professionele zorg. Met de recente invoering van de WMO en de verwachte herziening van de AWBZ zal de vraag naar een rechtvaardige verdeling en een goede balans tussen formele en informele zorg de komende tijd een blijvend punt op de ethische beleidsagenda zijn.
Hoofdvraag
Wat zijn de gevolgen van het formaliseren van informele zorg voor de zorgverlener, de zorgontvanger en voor de kwaliteit van de zorg die in de thuissituatie wordt geboden?
Ethische discussie
Vooral rondom helderheid en rechtvaardigheid van de standaardisering van gebruikelijke zorg. Burgers zijn minder vrij om te kiezen welke taken zij door wie laten verrichten, en worden door de overheid in een mal gedwongen. Bovendien komt de vrijwilligheid van mantelzorgers meer onder druk te staan door het verplichte karakter van gebruikelijke zorg.
Doelgroep
Beleidsmakers, politici, (informele) zorgverleners (niet expliciet benoemd)
Aanbeveling
De wijze waarop professionele hulp wordt toegewezen moet veranderen. Door de huidige formele indicatiestelling krijgen mensen niet de zorg die zij nodig hebben. Soms krijgen ze te weinig professionele zorg, soms juist te veel. Als de toewijzing dichterbij en in overleg met de patiënt en zijn omgeving zou worden georganiseerd, zou veel meer maatwerk kunnen worden geregeld. Een zorgstandaard kan daar richting aan geven.