Op 27 november 2014 vond de tweede Els Borst Lezing plaats. Margo Trappenburg is bijzonder hoogleraar Grondslagen van het Maatschappelijke werk aan de Universiteit voor Humanistiek en hoofddocent bij Bestuurs- en Organisatiewetenschap aan de Universiteit van Utrecht. Jan Steyaert, hoogleraar Sociaal Werk en Sociaal Beleid, Universiteit Antwerpen en Giel Hutschemaekers, hoogleraar Klinische Psychologie Radboud Universiteit Nijmegen, reageerden op de 2e Els Borst Lezing.
"Bescheiden professies" is onderdeel van het thema "Beleid in de gezondheidszorg"
Belangrijkste punten uit deze lezing
Evidence based werken volgens richtlijnen en protocollen is een belangrijke standaard in de curatieve gezondheidszorg. Sommigen vinden dat dit ook zou moeten gelden in de ondersteunende zorg, het welzijnswerk en de jeugdzorg. Is evidence based werken ook de juiste aanpak buiten de cure? Wordt daarmee de ethische vraag wat goede zorg niet versmald tot wat bewezen effectieve zorg is? In de tweede Els Borst Lezing geeft Margo Trappenburg haar visie op die vraag.
Is evidence based werken ook de juiste aanpak buiten de cure? Wordt daarmee de ethische vraag wat goede zorg niet versmald tot wat bewezen effectieve zorg is?
Evidence based werken kan problematisch zijn voor bescheiden professies: gezien het verzamelen van een groot aantal gespecialiseerde hulpverleners rondom een gezin, wanneer het niet werkt vanwege multimorbiditeit, als er geen (moreel verantwoorde) mogelijkheid is om experimenten te doen, en vanwege de benodigde financiële investering.
Gemeentes moeten milder zijn en erkennen dat burgers zelf niet altijd weten wat voor hulp zij nodig hebben. Zo’n gemeente zorgt dat er wijkteams zijn van bescheiden professionals die naar mensen toe gaan om te kijken wat er aan de hand is en om vervolgens op verstandige wijze hulp te organiseren.
