Culturele eigenheid en zelfbeschikking van allochtone zorgvragers
2003
Signalement
2003
Signalement
In het huidige gezondheidsbeleid wordt niet altijd rekening gehouden met de etnisch-culturele eigenheid van allochtone patiënten. Vanuit het gelijkheidsbeginsel ontstaat de vraag of geen onderscheid of erkenning van verschillen het beste invulling geeft.
"Culturele eigenheid en zelfbeschikking van allochtone zorgvragers" is onderdeel van de thema's "Autonomie en zelfbeschikking" en "Zorgverleners en beroepsethiek"
Belangrijkste punten uit dit signalement
Naast individuele zelfbeschikking is er ook culturele zelfbeschikking: de erkenning van culturele identiteit of eigenheid van een groep. De toegenomen diversiteit van zorgvragers leidt tot de vraag hoe zorgverleners zich moeten opstellen tegenover patiënten en cliënten wiens waarden en normen conflicteren met die van henzelf, en in hoeverre de gezondheidszorg zich structureel moet aanpassen aan de toegenomen diversiteit.
Hoe ingrijpend moet de gevestigde gezondheidszorg zich aanpassen aan de etnisch-culturele eigenheid en zelfbeschikking van allochtone patiënten en cliënten?
Het draait bij het verbeteren van de zorg aan allochtonen vooral om de fundamentele discussie over de kwestie van algemeen versus specifiek beleid. Hierachter gaat een filosofische discussie schuil over de invulling van het gelijkheidsprincipe: geen onderscheid of erkenning van verschil?
Meer onderzoek moet worden gedaan naar de betekenis en het belang van erkenning van culturele en etnische verschillen in de zorg maar ook naar de grenzen van differentiatie; meer ruimte nodig voor zorg op interculturele maat; morele toetsing is nodig van de op handen zijnde registratiemethoden van etniciteit.
