Els Borst Lezing: De prijs van de vrijheid – Over de positie van sociaal kwetsbare jongeren met beperkte cognitieve vaardigheden in de samenleving
2019
Zevende Els Borst Lezing
2019
Zevende Els Borst Lezing
Een grote groep kwetsbare jongeren kan niet goed meekomen in onze versnellende samenleving en betaalt daar een hoge prijs voor. Mede door hun beperkte cognitieve vaardigheden komen ze in groten getale in aanraking met zorg, welzijn en justitie. Willen we hun positie verbeteren, dan zouden we opnieuw moeten nadenken over wat vrijheid anno 2019 betekent en hoe we daar als burgers gezamenlijk nieuwe invulling aan kunnen geven. Vrijheid is net als gezondheid geen individuele aangelegenheid, maar een gemeenschappelijk goed.
"De prijs van de vrijheid – Over de positie van sociaal kwetsbare jongeren met beperkte cognitieve vaardigheden in de samenleving" is onderdeel van de thema's "Gezondheid en maatschappij" en "Autonomie en zelfbeschikking"
Belangrijkste punten uit deze lezing
Sinds een gesprek met geestelijk verzorgers over dilemma’s in het omgaan met jongeren met beperkte cognitieve vaardigheden (LVB-jongeren), raakte Leget sterker betrokken op deze groep kwetsbare jongeren die vaker aan het kortste eind trekken in onze complexer wordende samenleving.
Moet het begrip van de vrijheid in het kader van jonge mensen met een licht verstandelijke beperking die niet in instellingen opgenomen worden herzien?
Als we het begrip van de vrijheid moeten herzien om de positie en het welzijn van jonge mensen met een licht verstandelijke beperking te verbeteren, zullen ook andere begrippen gaan schuiven.
Positieve vrijheid heeft een prijs: het kost inspanning en inzet om gezamenlijk een leven-ondersteunend web te bouwen. Zo’n leven-ondersteunend web begint bij anders denken en kijken en dan zich inzetten.
Spreek niet van LVB-jongeren, maar van (sociaal) kwetsbare mensen met beperkte cognitieve vaardigheden. Bescheidenheid in diagnostiek en openheid voor wie iemand is passender. Indicatiestelling zou verlegd moeten worden van ‘wat iemand heeft’ naar ‘wat iemand nodig heeft’;
Door te formuleren wat waardigheid niet is, kunnen we concluderen wat het wel is: serieus genomen worden, als mens gezien worden, niet als afschrikwekkend gezien worden, überhaupt gezien worden;
De complexiteit van de problematiek vraagt om een andere manier van in de wereld staan, een andere kijk op vrijheid, als een sociaal goed dat we met elkaar realiseren.
