Medische hulp bij voortplanting maakt gebruik van ingrepen in menselijke geslachtscellen en pre-implantatie embryo's. In dit signalement worden vier van zulke micromanipulatie technieken besproken. Hierbij gaat het deels nog om theoretische mogelijkheden.

Welke normatieve vragen roepen de volgende technieken op?

1. Pre-implantatie genetische diagnostiek (PGD);
2. Pre-implantatie genetische screening op aneuploïdie (PGS-A);
3. Oöplasmatransfer;
4. Interspecies transplantatie van spermatogonia

Normatieve aspecten van PGD en PGS-A hebben te maken met de morele status van het pre-implantatie embryo, de betekenis die het aanbod van prenataal onderzoek zou kunnen hebben voor de positie van gehandicapten in de samenleving, en bezorgdheid voor een `hellend vlak` in de richting van ongewenste vormen van embryoselectie en kiembaanmodificatie. Bij oöplasmatransfer draait het vooral om het `onnatuurlijke` karakter van de techniek (twee genetische moeders), het doen van een interventie in de kiembaan, en om de vraag wat de belangen van eiceldonoren zijn. Interspecies transplantatie roept vooral een associatie op met hybriden tussen mens en dier, en vragen rondom de intrinsieke waarde van het dier.