‘Vruchtbaarheidsverzekering’ aan de wieg van publiek debat

Nieuwsbericht | 15-08-2013 | 00:00

Het CEG wees in het signalement op de mogelijkheid van vruchtbaarheidsverzekeringen op sociale indicatie, betoogde dat het niet noodzakelijk een ongewenste ontwikkeling was en signaleerde dat er tot dan toe opvallend weinig publieke discussie over het thema had plaatsgevonden, terwijl die discussie wel op zijn plaats zou zijn.

In de loop van de jaren na het verschijnen van het signalement heeft dat debat dan toch plaatsgevonden. In de discussie verwees men geregeld naar het CEG-signalement. De discussie ging onder andere over het streven naar gelijkheid van mannen en vrouwen, over risico’s en over het al dan niet strijdig zijn met beleid gericht op het terugdringen van laat moederschap. Mede op basis van het signalement voerden beroepsgroepen de discussie en stelden zij richtlijnen op. Het vraagstuk bereikte ook de Tweede Kamer en voormalig staatssecretaris Bussemaker ging per brief in op vragen ten aanzien van het voornemen van het AMC om eicellen te gaan invriezen om niet-medische redenen, waarbij zij ook refereerde aan het rapport. Dat het signalement ook vele jaren later nog zijn weg vond in het onderwijs, ondervond ik toen ik in 2011 aan het ErasmusMC een scriptie begeleidde over ethiek rond eicelvitrificatie op sociale indicatie, waarbij de studente gebruik maakte van de argumentatie in het signalement.

Het signalement ‘Vruchtbaarheidsverzekering’: medische en niet-medische redenen stond aan de wieg van een noodzakelijke discussie over het invriezen van eicellen om niet-medische redenen. Een discussie die zich uitbreidde naar zowel het wetenschappelijke en professionele discours, als naar de politiek en het beleid, en naar het onderwijs.

Dr. Boukje van der Zee, Wetenschappelijk secretaris Gezondheidsraad.